Theater: Ginds, tussen de netels (NT Gent)

Een foute trouwdeejay, een hysterische schoonmoeder, een nonkel die platvloerse moppen vertelt en een stomdronken ex-lief dat de boel komt verpesten: waarom zou je in godsnaam naar ‘Ginds tussen de netels’ van NTGent gaan kijken naar wat je op elk trouwfeest in de Vlaanders kan terugvinden?

Simpel: omdat het – gelukkig – allemaal maar theater is, meer bepaald een bewerking van García Lorca’s Bloedbruiloft. Omdat Dimitri Verhulst de tekst van dat Spaanse drama over liefde en dood middenin een fictief maar zo herkenbaar Belgisch dorpje, Urtica ofte ‘wereldhoofdstad van de brandnetels’, heeft geplant. En omdat er stuk voor stuk rasacteurs op het toneel staan, wat uw trouwdeejay en schoonmoeder doorgaans níet zijn.

‘Ginds tussen de netels’ is een voorstelling in het kader van de – we kunnen niet lovend genoeg zijn – grandioze Zomer van Antwerpen. Een grote loods in het oude slachthuis van Antwerpen, als locatie voor een herwerking van ‘Bloedbruiloft’ kan dat tellen. En bloed zal er vloeien, net zoveel als tranen, drank en andere niet nader genoemde lichaamssappen. Dat allemaal omdat bruid van dienst Emelyne toch niet zo zeker van haar stuk en van haar eeuwige liefde lijkt als eerst gedacht.

Of ze haar affectie nu aan bruidegom Cedric Delfosse of vroegere vlam Leon Muermans – toevallig dan ook nog twee jongelingen uit twee rivaliserende families – schenkt, verklappen we natuurlijk nog niet. En of die twee jongelingen uiteindelijk te weten komen dat ze in het kraambed verwisseld werden en dus zelf in feite tot die andere, zo gehate familie behoren, ook niet.

Wat we wel kwijt kunnen, is dat er bij al dat drama ook heel wat – vaak groen – gelachen mag worden. Dat er volgens tante Nelly ‘tomaat-crevette moet zijn op elk huwelijk, anders is ’t een begrafenis!’, wekt veel gegrinnik van herkenning in het publiek. Rik Verheye kruipt in de dolkomische rol van de mislukte trouwdeejay Jacques-André en smijt te pas en te onpas foute jingles de trouwzaal in. En hilariteit alom omwille van Lauretta Gazetta (Bart Hollanders), de travestie-roddeltante van het dorp, die op zeer eigen wijze de zangtonen van Jacques-André de hoogte injaagt.

De toeschouwers twijfelen even of ze hardop mogen lachen met de platvloerse moppen over incest en een konijntje in zijn hol. Maar we raden u aan: lach. Want het mag, tussen twee dramatische episodes van die familievete door, daar ginds tussen de netels.

Tekst: Dimitri Verhulst
Regie: Marijke Pinoy
Spel: Marijke Pinoy, Sam Louwyck, Chris Thys, Marie Vinck, Stef Aerts, Rik Verheye, Oscar Van Rompay, Bart Hollanders, Lien Wildemeersch, Marta Maes