Dans/theater: Shakespeare in Love (Let’s Go Urban)

We gaan ons niet wagen aan een stomp met de schouder en een stoere groet met de vuisten tegen elkaar, maar net zo goed hebben we een boodschap voor de jongeren van Let’s Go Urban: respect! Met de nieuwe productie ‘Shakespeare in Love’ brengen 14 jonge boys ’n girls spektakel en emotie op het podium. Met een mix van dans, video, acteerspel en muziek brengen ze de mysterieuze figuur van Shakespeare tot leven, op een manier die je onmogelijk eerder gezien kan hebben.

Het Antwerpse Let’s Go Urban (LGU) is niet zomaar een dansgezelschap. Er vloeide al veel inkt over, maar omdat het die waard is, vatten we nog eens samen: de jonge Antwerpse Sihame El Kaouakibi, toen nauwelijks 23, richtte haar eigen urban dansschool op. Jongeren mogen les volgen, op voorwaarde dat ze ook in de rest van hun leven respect en discipline aan de dag leggen. Op tijd op school komen bijvoorbeeld, of het schooljaar tot een succesvol einde brengen.

In nauwelijks enkele jaren tijd groeide LGU uit tot een plek waar jongeren kansen krijgen, maar ook de verantwoordelijkheid moeten nemen om die volop te grijpen en te benutten. Sihame werd Antwerpenaar van het jaar en de jongeren dragen haar – bijna letterlijk – op handen. Zo blijkt nog maar eens uit de spontane groepsknuffel die ze kreeg na de première van Shakespeare in Love.

‘The mechanics of love’

Maar vooral ook alle respect voor de 14 jonge ladies en gentlemen, van 13 tot 27 jaar oud, op het podium. ‘I am Shakespeare’, ‘No, I am Shakespeare!’, zo vechten vier jongemannen bij het begin een verbale woordenstrijd uit. Met onberispelijk Brits accent, overigens. De humor en kracht van die scène trekken ze in de hele voorstelling door. De vier Shakespeares breken zich het hoofd over de liefde. ‘No man will ever understand the mechanics of love.’ Welke jongere is niet op zoek naar de ware aard van de liefde?

Theater: Viewmaster, een reis naar de jeugd van toen

‘Als je ouder wordt en meer rust kent in je leven, komt in stilte het verleden voorbij.’ Met die gedachte ging de sociaal-artistieke vzw Sering aan de slag in dienstencentrum Den Drossaert en De Olijftak, in Borgerhout en Antwerpen. De 75-plussers deelden er de herinneringen uit hun kindertijd tussen 1920 en 1945.

Dat leverde niet alleen mooie verhalen op. Sering ging nog een stap verder en vertelde de herinneringen door aan jongeren van vandaag, van 11 tot 13 jaar oud. De jonge en oude Sinjoren wisselden brieven, tekeningen en vragenlijsten uit. Ze fantaseerden, filmden en improviseerden samen.

Het resultaat van die samenwerking is ‘Viewmaster’, een muzikale en poëtische reis door de jeugd van tegenwoordig naar de jeugd van toen. Voor iedereen die met een weemoedige glimlach naar het verleden kijkt, maar tegelijk een rotsvast geloof in de generatie van nu koestert.

Viewmaster (Sering)
Voorstellingen op 5, 6, 12, 13, 19, 20 oktober om 20 uur en op 7, 14, 21 oktober om 15 uur.
Spel: Mieke De Block, Maria De Laet, Jolien De Smet, Myrthe De Wolf, Ina Kounkey, Otis Luypaert, Ifechi Obasi, Sara ten Broek en Jan Vanechelpoel.
Locatie: Groeningerplein 2, 2140 Borgerhout

Tickets: 7 euro of 5 euro (65+ en -12). Reservering via info@sering.be of 03 272 03 30.

http://www.sering.be

Theater: Ginds, tussen de netels (NT Gent)

Een foute trouwdeejay, een hysterische schoonmoeder, een nonkel die platvloerse moppen vertelt en een stomdronken ex-lief dat de boel komt verpesten: waarom zou je in godsnaam naar ‘Ginds tussen de netels’ van NTGent gaan kijken naar wat je op elk trouwfeest in de Vlaanders kan terugvinden?

Simpel: omdat het – gelukkig – allemaal maar theater is, meer bepaald een bewerking van García Lorca’s Bloedbruiloft. Omdat Dimitri Verhulst de tekst van dat Spaanse drama over liefde en dood middenin een fictief maar zo herkenbaar Belgisch dorpje, Urtica ofte ‘wereldhoofdstad van de brandnetels’, heeft geplant. En omdat er stuk voor stuk rasacteurs op het toneel staan, wat uw trouwdeejay en schoonmoeder doorgaans níet zijn.

Crossing: muziektheater met Roma-jongeren

Muziektheater in drieluik, gemaakt door Roma-jongeren en in de mysterieuze setting van de Brusselse Begijnhofkerk: kan het nog ongewoner? Redenen te over om te willen gaan kijken naar het resultaat van dit Crossing-project op 31 mei, 1 en 2 juni. “Een verhaal over kruiswegen, een project vol actie”, zo kondigen de jongeren zichzelf aan in een filmpje.

Met percussionisten en jongleurs lokken de jonge theatermakers je de Begijnhofkerk binnen voor hun theatervoorstelling. Over wat daarna volgt, willen ze alleen nog maar verklappen dat er bruggen worden gebouwd – en overgestoken – naar Afghaanse jongeren in het opvangcentrum Klein Kasteeltje als naar de literatuur van Gabriel García Marquez. Er wordt ook plechtig beloofd dat er humor, ontroering, actie en muziek in de avond zal zitten. “Rendez-vous surprise”, siert een slogan de affiche, maar wij zijn nu al verrast door het enthousiasme dat van de Crossing-jongeren afstraalt.

Theater: 24 uur van het podium in Antwerpen

Op 14 en 15 januari vindt de allereerste editie van de ‘24 uur van het podium’ plaats in Antwerpen. Laat je de klokrond onderdompelen in muziek, theater en cultuur op verschillende locaties in ‘t Stad. Tientallen cultuurhuizen openen hun deuren vanaf zaterdag 12 uur tot zondag 12 uur.

Enkele smaakmakers zijn:

• De grote reis (Het Paleis)
  Kinderen reizen als echte ontdekkingsreizigers in een bus naar onbekende en nieuwe oorden, van warme Spaanse steden tot het koude Alaska.
• Abdullah Bhaija
  Alias Marrakchi, die een jazzy brug bouwt tussen Marrakech en Antwerpen.
• Koestermomenten
  Samen met pianist Andy Willems vertelt Amaryllis Temmerman kleine verhalen over een lach en een traan. Kleinkunst van de bovenste plank.
• Het Raam (lAmpekAp)
  Langs de Meir, Wapper en Graanmarkt lichten ’s avonds verschillende ramen op. Je gluurt binnen in woonkamers uit de jaren ’50 en wordt toeschouwer van een spannend moordverhaal. Volg het traject doorheen de stad en vind zo de dader.

Bekijk het volledige programma op www.24uurvanhetpodium.be.

Theater: Testpubliek gezocht voor Crossing (de warm-up)

Bereid je voor op een ongewone voorstelling slash evenement: regisseur Kris Kaerts, die eerder al zijn tanden zette in een theaterproject met thuislozen, slaat nu de handen ineen met een aantal Roma-jongeren. Die combinatie moet tegen eind mei uitmonden in een theaterproject op locatie in de Brusselse Begijnhofkerk. Met de steun van Integratiecentrum Foyer.

Stap voor stap worden de jongeren die aan het project deelnemen klaargestoomd voor hun voorstelling. Eén van stappen in het proces: de confrontatie met een real audience. Daarom is er op woensdag 1 februari al een eerste toonmoment van ‘Crossing’, in de Pianofabriek in Sint-Gillis. Geen afgeronde voorstelling, maar een opwarmertje, een proevertje.

Benieuwd? Rep je op 1 februari om 18 uur naar GC De Pianofabriek, Forstraat 35, 1060 Sint-Gillis (Brussel).

Aansluitend op het eerste toonmoment wordt er in La Maison du Livre om 20 uur gedebatteerd over ‘Brussel, 21ste eeuw: Roma onder ons’. Sociaal werkers, juristen en bemiddelaars verschaffen uitleg over wie Roma zijn, voor wat ze zoal op de vlucht zijn en hoe ze proberen te overleven in de hoofdstad van Europa.

Theater: Botst het niet dan klinkt het (8+)

Luxemburg, dat is in de league van de kleine toneelgezelschappen een specialleke. Ze spelen hun verhalen in cultuurhuizen, maar net zo goed in gezellige huiskamers, vaak in buurten die bekendstaan als ‘moeilijk’.

In de nieuwste voorstelling van Luxemburg ‘Botst het niet dan klinkt het’ kijkt het kinderpubliek binnen in een Flat. Daar is het niet altijd makkelijk samenleven. De muren hebben oren en de deurmatten pootjes. Buren zingen het behang van de muren.

Theater: Doodgraag, omgaan met verlies

Twee zussen, Merel en Free. Merel wordt ziek. Merel gaat binnenkort dood. Wat volgt op die afschuwelijke feiten in het toneelstuk ‘Doodgraag’ is een bittere cocktail van missen, niet weten hoe daarmee om te gaan, elkaar aantrekken en afstoten, ruzie maken en troost zoeken, jong zijn en de dood in de ogen moeten kijken. En dan zijn er ook nog klasgenoten, die niet goed weten wat ze moeten doen om “goed te doen”…

De voorstelling ‘Doodgraag’ wordt op zaterdag 3 september gespeeld in CC Ter Dilft in Bornem, op een themanamiddag over “Kinderen en afscheid nemen”. Organisator Ouders van een Overleden Kind vzw nodigt ook een psycholoog uitom te praten over verlieservaringen van kinderen. Het theaterstuk wordt ook nabesproken in groepen van ouders, zorgverleners of kinderen vanaf 12 jaar.

Jeugdtheater: Eeuwige sneeuw (6+)

Eeuwige Sneeuw leeft in een doodnormaal gezin met geheimen. Ze weet niet hoe ze groot moet worden in een wereld waarin haar ouders ongelukkig zijn. Wanneer ze de eenzame en oude Canigo ontmoet, leert Eeuwige Sneeuw van haar hoe je dromen kunnen uitkomen maar ook dat daar soms iets tegenover staat. In het land van Overal en Nergens maken Eeuwige Sneeuw en haar vriendje Gringo bizarre avonturen mee. Want hoe kan je ontsnappen uit dromen die nachtmerries worden?

Eeuwige Sneeuw speelt met de grens tussen droom en werkelijkheid en vraagt zich af hoe lang een kind een kind mag zijn. Het is een ongewoon sprookje over ouders, liefde, geluk en vriendschap. Componist Alex Otterlei, die vooral actief is in de wereld van de games, zorgt voor een muzieksensatie die nog lang zal blijven nazinderen. Regisseur Stefan Perceval werkt voor dit betoverende stuk jeugdtheater samen met Sien Eggers, Marit Stocker en Evelien Van Hamme.

Eeuwige Sneeuw speelt van 17 november 2010 tot 15 januari 2011 in HETPALEIS in Antwerpen. Wie in het eerste leerjaar zit, mag gratis binnen. Wel vooraf reserveren op 03 202 83 60 en melden dat je een nieuwe scholier bent. Ook wie Sien heet, krijgt gratis toegang.

Boek-Muziek: Het Paradijs (Bart Moeyaert)

foto: Diego Franssens

6 jaar geleden zette Bart Moeyaert zijn tanden in het Bijbelse Scheppingsverhaal. Nu pakt hij uit met het vervolg, Het Paradijs. Adam en Eva zijn in de tuin van Eden beland en genieten met volle teugen van elkaar en van de nieuw geschapen natuur. Moeyaert maakte er een tekst van die bol staat van de sensualiteit. Geen erfzonde hier, laat staan schaamte over hun naaktheid. Eva laat gewillig een braambes tussen haar benen oplikken. Het Paradijs is een ode aan het leven, de liefde en de dood. De rechttoe rechtaan en bij wijlen wulpse illustraties van Wolf Erlbruch doen de rest.