Film: Le gamin au vélo

Thomas Doret en Cécile de France in Le Gamin au vélo.

Luc en Jean-Pierre Dardenne hebben nog eens een nieuwe film uit, deze keer met een echte star. De Belgische Cécile de France is vooral een ster in Frankrijk en was eerder al te zien in Soeur Sourire van Stijn Coninx. Met Le Gamin au vélo pakken de gebroeders Dardenne uit met hun gekende stijl.

Film: Plastic Planet

Foto: Thomas Kirschner

We zijn allemaal verslaafd aan plastic. De mensheid vergiftigt zichzelf langzaam maar zeker. Dat is de onthutsende conclusie van de documentaire Plastic Planet van de Oostenrijkse regisseur Werner Boote. Plastic is even verleidelijk als schadelijk. Het is de voorbije decennia ons leven compleet gaan beheersen. Verpakking, bouwmaterialen, kledij, elektronica. Geen product kan nog zonder plastic. Als het er geen bevat, dan is het er in verpakt.

Film: Route Irish

Het is gevaarlijk om bij Ken Loach de term beste film in de mond te nemen, want de krasse zeventiger heeft al zoveel pareltjes op zijn naam staan, van Ladybird Ladybird over Raining Stones tot It’s a Free World. Maar deze Route Irish is zo krachtig, meeslepend en ontnuchterend dat hij je helemaal van je stoel blaast. Loach brengt je met deze film midden in de de Iraakse oorlog en meer bepaald de dubieuze praktijken van private veiligheidsbedrijven. Een cocktail van geweld, cynisme en wanhoop waarmee Ken Loach zijn kijkers flink dooreen schudt.

John Bishop en Mark Womack in Route Irish

Route Irish verwijst naar de dodelijke verbindingsweg tussen de luchthaven van Bagdad en de beveiligde Green Zone in het stadscentrum. Daar komt Frankie, een huurling, in verdachte omstandigheden om het leven. Fergus, zijn beste vriend, voelt zich schuldig omdat hij Frankie overtuigde om, net als hij, naar Irak te trekken voor een private beveiligingsfirma. Fergus krijgt bovendien een gsm in handen waarop beelden te zien zijn van een moordpartij door Frankies team waarbij een kind om het leven kwam.

Nieuws: “In Ethiopië is het nog erger dan in Libië”

Hunde Dhugassa kwam in 2007 vanuit Ethiopië aan in België, zonder zijn vriendin die hij amper 4 maand daarvoor

Hunde Dhugassa

had leren kennen. Dat hij de verkozen voorman was van een studentenbeweging in zijn geboorteland, werd hem door het regime niet in dank afgenomen. “Zolang ik studeerde had ik een achterban van tienduizenden studenten achter mij”, vertelt hij. “Pas toen ik afstudeerde, begonnen de problemen. In Ethiopië is het nog erger dan in Libië. Mensen worden willekeurig gevangen gezet en gefolterd of verdwijnen.”

Boek: Hoop en vooruitzicht (Noam Chomsky)

De democratie in de Verenigde Staten is op sterven na dood, en eigenlijk is die evolutie al decennialang aan de gang. De verkiezing van Barack Obama tot eerste zwarte Amerikaanse president was memorabel. Maar zijn belofte van ‘change’ is inmiddels danig verbleekt. Dan biedt Latijns-Amerika meer hoop. Daar tuimelde de jongste jaren de ene na de andere dictatuur van zijn voetstuk, in weerwil van de Amerikaanse steun die ze genoten. Linguïst en politiek denker Noam Chomsky schuwt de striemende kritiek niet in zijn nieuwste boek Hoop en vooruitzicht. Tegelijk ziet hij hoopvolle dingen gebeuren in de achtertuin van de Verenigde Staten.

Expo: 125 jaar ACV

125 jaar geleden begon het ACV zijn strijd voor werknemersrechten als reactie op de encycliek Rerum Novarum van paus Leo XIII. Die strijd was toen nog antisocialistisch. Ondertussen heeft de christelijke vakbond een traditie uitgebouwd van strijdbaar overlegsyndicalisme en is ze veruit de grootste vakbond in Vlaanderen, Brussel en Wallonië.

Met 1,7 miljoen leden en tienduizenden militanten is het ACV een vakbond van mensen. En die hoor en zie je aan het woord op de expo 125 jaar ACV.Over sociale zekerheid bijvoorbeeld, van de bijstandskassen uit 19de eeuw, toen er van sociale zekerheid nog geen sprake was, tot de welvaartsvaste uitkeringen van vandaag. Metaalarbeider Louis Dereau vertelt zijn verhaal.

Het ACV heeft natuurlijk ook een hele resem inspirerende personen voortgebracht die mee het sociaal model gebouwd hebben dat we tot op de dag van vandaag kennen, van Cardijn over mijnwerkerspropagandist August Cool tot kleermaker Jef Houthuys. Luister naar ketelmaker Arthur Bertinchamps en hoe hij de arbeidsvoorwaarden van zijn collega’s verbeterde. De perfecte inrijpoort voor een stevig stuk sociale geschiedenis, van het eerste indexmechanisme na de Eerste Wereldoorlog tot de herstel- en besparingsplannen van eind vorige eeuw.

Film: Women are heroes

Een beeld van JR in Rio de Janeiro.

Straatkunstenaar JR heeft inmiddels wereldwijd naam gemaakt met zijn gigantische protretten die hij, vaak ongevraagd en illegaal, in het stadsbeeld laat verschijnen. Hij maakte ook een reeks beelden van arme vrouwen uit Brazilië, Cambodja, India en Kenia. Parellel met de fotoreportage legde hij hun getuigenissen vast. Het resultaat is Women are heroes, een film over de heroïek van gewone vrouwen. Ze vechten tegen armoede, onderdrukking, voor onderwijs voor hun kinderen en bovenal voor respect. Zoals een vrouw uit de favela Providencia in Rio de Janeiro het krachtig uitdrukt: “Wij vragen geen eten, alleen waardigheid”. De, vaak ongeletterde, vrouwen vertellen over hun leven, hun ellende en hun dromen met een kracht en een overtuiging die je als kijker van je sokken blaast.

Film: Made in Dagenham (we want sex)

1968, het hoogtepunt van de golden sixties, maar niet voor werkende vrouwen. In de Ford-fabriek in het Britse Dagenham werken op dat moment 55.000 mannen en 187 vrouwen, stiksters. Ze zweten zich (letterlijk) de kleren van het lijf, werken onder een lekkend dak en moeten zonder patroon maar de juiste maten bij elkaar weten te stikken voor de zetelbekleding van de Ford-auto’s. Toch verdienen ze minder dan de helft van hun mannelijke collega’s.

In de zomer van ’68 pikken de vrouwen dat niet langer en maken ze een vuist tegen hun bazen én tegen hun eigen mannelijke vakbondsleiders, die het paternalisme op dat moment hoog in het vaandel dragen. Een staking die tot een sociale dijkbreuk in heel Europa zou leiden. Meeslepend in beeld gebracht in de film Made in Dagenham.

Film: Die Fremde

Nizam Schiller en Sibel Kekilli in Die Fremde

Umay leeft een troosteloos leven in Istanbul. Haar man mishandelt haar en haar zoontje Cem. Ze ziet geen andere uitweg dan terug te keren naar haar familie in Berlijn, de stad waar ze zelf opgegroeid is. Wat eerst een gelukkig weerzien lijkt, slaat al snel om in onbegrip. Haar ouders, broers en zus worden verscheurd tussen hun liefde voor haar en vastgeroeste culturele tradities. Wanneer haar man probeert om Cem terug mee naar Istanbul te nemen, slaat ze op de vlucht. De Oostenrijkse regisseur Feo Aladag brengt de gruwel van de eremoorden met zeer veel gevoel op het scherm. Met een verbluffende Sibel Kekilli (Gegen die Wand) in de hoofdrol.

Film-dvd: Le cose che restano (De dingen die blijven)

Le cose che restano zoomt in op het leven van een Italiaanse familie. Vader, moeder, drie zonen en een dochter. Uitgerekend Lorenzo, de jongste en meest levenslustige van de broers, komt om na een nachtje logeren bij zijn liefje. De familieleden verwerken de shock elk op hun manier, waarbij de onderlinge relaties danig onder spanning komen te staan. Ondertussen loert de actualiteit uit het Italië van de voorbije 20 jaar voortdurend om de hoek. Deze kroniek komt van dezelfde makers van La meglio gioventú en geldt dus zowat als de officieuze opvolger. Deze dvd-reeks pikt de draad op waar zijn voorganger hem liet liggen, ook al is het geen sequel als dusdanig.