Geheimen van de naaistiel ontsluierd in Het Grote Naaiboek

Je eigen kleding naaien is hip en de Femma-vrouwen zijn er helemaal weg van. In naaisalons en cursussen leren ze de kneepjes van het vak. Sinds deze week is er ook Het Grote Naaiboek van Femma, een tof cadeautje voor onder de kerstboom voor beginnende en gevorderde naaisters.

Voor vrouwenbeweging Femma was 2013 het jaar van ‘zelf gemaakt’, of beter: ‘zelf genaaid’. Tijdens 500 naaisalons en 1 800 workshops leerden vrouwen stikken, zigzaggen, afhechten enzovoort. Ook volgend jaar organiseren Femma-groepen een heleboel naaiactiviteiten. Als leidraad kunnen zij nu terugvallen op Het Grote Naaiboek van Femma. Ethelka Dexters (rechts op de foto) en Gonda François (links) van de Praktische School zijn de auteurs van het boek.

Hoe komt het dat naaien zo populair is?

Ethelka: ‘Naaien spreekt opnieuw een jonge generatie vrouwen aan. Zij willen zich met hun kleding onderscheiden en originele stukken dragen. Want in alle steden vind je dezelfde ketens en zie je hetzelfde modebeeld. Jonge vrouwen willen hun eigen kleding maken. Maar zij hebben nooit geleerd hoe dat moet: niet op school en ook niet van hun ouders. Dat verklaart het succes van de Femma-naaisalons. Ervaren naaisters leren aan jonge vrouwen de kneepjes van het vak.’

Is het goedkoper om zelf je kleding te maken?

Ethelka: ‘Het is zeker goedkoper dan merkkledij, maar niet als je gewoonlijk in ketens shopt.’
Gonda: ‘Je bespaart natuurlijk wel centen wanneer je kinderkleding maakt. Omdat kinderen zo snel uit hun kleren groeien. De kindermode van vandaag leent er zich ook toe: rokjes en rechte kleedjes zijn in en die kun je heel gemakkelijk zelf maken.’

Als je wilt leren naaien bij Femma, heb je dan meteen een eigen naaimachine nodig?

Gonda: ‘Soms levert een winkel enkele naaimachines of brengt een vrijwilliger er een mee. Maar het is toch handiger als je zelf een degelijk naaimachine koopt. Ik raad aan om een gekend merk te kopen. Goedkopere modellen blokkeren nogal eens rap, zeker als een beginner ermee werkt.’

Heb je talent nodig om te kunnen naaien?

Ethelka: ‘Je moet vooral interesse en doorzettingsvermogen hebben. Jonge vrouwen willen vaak meteen een kleed kunnen maken. Maar dat is veel te hoog gegrepen Voor naaien heb je heel wat basiskennis nodig. Je moet inzicht ontwikkelen in patronen, maten leren nemen, technieken onder de knie krijgen. Daarom is het belangrijk om eerst met kleine, makkelijke werkjes te beginnen. Zo kun je heel wat toffe accessoires maken waarvoor je geen maten nodig hebt: een kussen, een laptoptas een hoedje… Dan kun je een stap verdergaan en een schort of pyjama maken, om uiteindelijk een kleed te leren stikken.’

Legt ‘Het Grote Naaiboek’ dat allemaal stap voor stap uit?

Ethelka: ‘Ja. In het eerste deel worden alle technieken uitgelegd. In deel twee vind je een veertigtal projecten, zowel accessoires als kledingstukken, en van verschillende niveaus. Ook voor de gevorderden is er dus wat wils.’

Kruipen jullie ten slotte zelf wel eens achter een naaimachine?

Gonda: ‘Ja, maar door tijdgebrek beperkt het zich tot verstelwerk, bijvoorbeeld een broek inkorten of een nieuwe rits naaien. Gordijnen en kussenslopen maak ik ook zelf. En ik heb de tafeltent uit Het Grote Naaiboek al uitgeprobeerd (zie foto onderaan).’

Ethelka: ‘Bij mij hetzelfde verhaal. Vroeger heb ik veel kleding gemaakt: van jassen over rokken tot bloesjes. Maar het staat nu wat op een laag pitje, omdat ik te weinig tijd heb. Maar ik beloof plechtig om er volgend jaar wat meer werk van te maken (lacht).’

Leen Grevendonck

Benieuwd naar de making of van Het Grote Naaiboek? Check de foto’s op de Pinterest-pagina van Femma.

Boekentip: Zoeken (Roger Vanhoeck)

Ruan woont in Cambodja. Hij is tien als de soldaten van Pol Pot, de Rode Khmer, hem thuis weghalen. Hij komt terecht in een werkkamp en wordt er opgeleid tot kindsoldaat. Maar hij slaagt erin om te ontsnappen. Na een lange zwerftocht belandt hij uitgeput en ondervoed in een ziekenhuis in Bangkok.

Wanneer hij weer beter is, wordt hij geadopteerd door een Belgisch gezin. Ruan groeit op in België, maar de heimwee knaagt. Hij keert terug naar zijn moederland op zoek naar zijn echte ouders, broers en zussen. Maar zal hij hen ook terugvinden?

Auteur Roger Vanhoeck trok naar Cambodja en zag met eigen ogen de verschrikkingen van het Pol Potregime. In het jeugdboek ‘Zoeken’ vertelt hij het levensverhaal van Ruan Hauchecorne.

Ondanks de traumatische gebeurtenissen die het hoofdpersonage meemaakt, is het een warm boek geworden, waarin de liefde tussen moeder en kind centraal staat. Een minpuntje is misschien dat de hoofdstukken telkens afwisselen tussen heden en verleden, waardoor het verhaal vaart verliest. Maar het boek prikkelt zeker je nieuwsgierigheid om meer te weten te komen over Cambodja en zijn turbulente geschiedenis.

Voor elk boek dat verkocht wordt in de boekhandel, gaat er 1 euro naar de vzw ‘Kinderen van Cambodja’.

Zoeken. 2012, uitgeverij Abimo, 244 blz., vanaf 14 jaar. Prijs: 15,95 euro.

 

Boekentip: De tuin van Tito (Korneel De Rynck)

De oorlog in Ex-Joegoslavië en de blauwhelmen op het tv-journaal, ze liggen nog niet al te ver in ons collectieve geheugen. De jonge schrijver-historicus Korneel De Rynck reisde eind 2009 met een fotograaf langs de spoorverbinding dwars door Servië, Kroatië en Bosnië. De intercitytrein reed toen opnieuw en voor het eerst sinds 18 jaar tussen de voormalige conflictgebieden.

De plaatsen langs de spoorverbinding herinneren aan dood en vernieling. Wat is er toen gebeurd? Wat is er veranderd sinds het einde van het conflict? De Rynck slaagde er zelfs in om met de kleindochter van Tito en de oud-adviseur van Milosevic te praten. Maar ook verhalen van gewone mensen komen aan bod in het boek.

De Tuin van Tito. 2011, uitgeverij EPO, 320 blz. Prijs; 24,50 euro.

Boek: Blenkinsop (Peter Celis)

Maar weinig Belgische gemeenten hebben zo geleden onder de Tweede Wereldoorlog als Meensel-Kiezegem, een vlekje van goed 1.200 zielen, hartje Hageland. Vlaamse en Duitse nazi’s vermoordden daar in 1944 broederlijk vier dorpelingen en duwden er 71 op een beestenwagon richting concentratiekamp – acht wrakken keerden terug. 32 weduwen en 95 vaderloze kinderen: Meensel-Kiezegem staat voor generaties verdriet dat een recensent niet moet proberen vatten in volzinnen.

Op het erekerkhof van Meensel staan 55 robuuste kruisen: grafstenen waarop je de oer-Vlaamse namen van de betreurde vaders en zonen van het dorp leest. August Craeninckx, Oscar Beddegenoots, Petrus Vander Meeren… Oer-Vlaams, op een uitzondering na: Teddy Blenkinsop, een Canadese gevechtspiloot die in de nacht van 27-28 april 1944 neerstortte in de buurt van Diest, de crash als enige van zijn bemanning overleefde en maandenlang onderdook bij het verzet in Meensel-Kiezegem.

Boek: Vrijgevochten (Sanije Halili & Diane Broeckhoven)

Wanneer de leerlingen van de Aalsterse Dames van Maria Humaniora een vredesweek voorbereiden met als thema ‘de kracht van een vrouw’, wordt ook een van de poetsvrouwen van de school gevraagd op te draven. Nu hebben alle madammen die dagelijks walsen op het ritme van hun zwabber wel iets te vertellen over feminale power. Maar Sanije Halili krijgt de zeshonderd bakvissen collectief aan het zwijgen: hun eigen poetsvrouw een Kosovaarse vluchteling? ‘Zou je geen boek over je leven schrijven?’, klampt de helft van de school haar de volgende dagen aan.

Jeugdboek: Het paard (Elvis Peeters en Paul Verrept)

Van tekenaar en illustrator Paul Verrept prezen we hier al De Kleine Soldaat, een prachtig prentenboek over een ventje dat naar het front trekt. Voor Het paard sloeg Verrept de handen in elkaar met schrijver Elvis Peeters: Verrept zorgde voor de tekeningen, Peeters voor de tekst. Het resultaat is een pareltje van een boek. Zoals de achterflap terecht meldt: voor wie jong genoeg is om het te begrijpen.

Boek-Film: Plan B

Wetenschapper en milieu-activist Lester Brown. Bron: Wikipedia

De film Plan B van Lester Brown, oprichter van het Worldwatch Institute, geeft een blik op een nieuwe, groeiende economie op basis van hernieuwbare energie en grondstoffen. Een aanrader. Nog de hele maand april vrij te bekijken via streaming. Lester Brown schreef zijn ideeën ook neer in het gelijknamige boek.

Boek: Over het kanaal (Annelies Beck)

Wanneer in 1914 de Eerste Wereldoorlog op uitbreken staat, vlucht Aalstenaar August Keppens met zijn twee broers en 10.000 andere Belgen naar het Schotse Glasgow. Tot aan Kerstmis 1914, zo is de bedoeling. Het draait lichtjes anders uit: een Grote Oorlog laat zich niet beslechten op een paar maanden. Nadat ze het verhaal al eens probeerde te reconstrueren in het Canvas-programma Verloren land, heeft achterkleindochter, historica en VRT-journaliste Annelies Beck er met Over het Kanaal ook een verdienstelijke roman over geschreven.

Een roman, inderdaad. Maar dus één die gebaseerd is op waargebeurde feiten. De mix tussen fictie en non-fictie gaf Beck de kans om buiten de lijntjes van het relaas van haar overgrootvader te kleuren. Waardoor Over het Kanaal méér is geworden dan een oefening in het afstoffen van een vergeten vaderlandse geschiedenis.

Boek: Hoop en vooruitzicht (Noam Chomsky)

De democratie in de Verenigde Staten is op sterven na dood, en eigenlijk is die evolutie al decennialang aan de gang. De verkiezing van Barack Obama tot eerste zwarte Amerikaanse president was memorabel. Maar zijn belofte van ‘change’ is inmiddels danig verbleekt. Dan biedt Latijns-Amerika meer hoop. Daar tuimelde de jongste jaren de ene na de andere dictatuur van zijn voetstuk, in weerwil van de Amerikaanse steun die ze genoten. Linguïst en politiek denker Noam Chomsky schuwt de striemende kritiek niet in zijn nieuwste boek Hoop en vooruitzicht. Tegelijk ziet hij hoopvolle dingen gebeuren in de achtertuin van de Verenigde Staten.

Boek: De naamlozen (Joshua Ferris)

Tim Farnsworth heeft het gemaakt in het leven. Hij is vennoot in een prestigieus  advocatenkantoor, heeft een mooie vrouw, een eigenzinnige maar lieve dochter en een kast van een huis in een buitenwijk van New York. Maar dan gaat het mis, want anders heb je geen roman. Op een dag staat hij op en loopt hij de deur uit. En hij blijft lopen. Joshua Ferris schreef een van de merkwaardigste boeken die wij in tijden lazen. “Run, Forrest, Run!”, maar dan anders.